İranlı genç meddah, Mecid Ramazanzâde'nin dilinden 12 İmam hakkında güzel bir mersiye; ON İKİ GÜL

On iki kızıl gül, dallarından derildi.
Hiçbiri bu dünyada gün yüzü göremedi.

Biri, kanarya gibi zindanda kafesteydi.
Biri, Medine'de, ama kimsesizdi.

Biri, gurbet illerde belalarla iç içceydi.
Biri de gizli kinlere maruz kalmıştı.

Evet, onların delisiyim. Evlerinin dilencisiyim.

Allah ne de şefkatli; her şeyi biliyor.
Takdiri buydu; biri hayatta kalacaktı.

Evet, bir şehzâde.. Güzel yüzlü bir şah.
Eğer bir gün gelse, muhabbet getirecek.

Canım seni arzuladı. Efendim ne zaman gelecek?

Sadece geriye kalan, bir Nergis dalı oldu.
Kokusu sarmış her yanı, gök alemine kadar.

Güzel yüzünde bir Haşimî beni var.
Bütün dünya feda olsun saçının tek teline.

Canım seni arzuladı. Efendim ne zaman gelecek?