İmam Ali Hamaney'in şiir meclislerinden birisinde İranlı ünlü edebiyatçı Üstad Nasır Feyz, Hafız-ı Şirazi'nin gazellerinden birisine yazdığı nakizeyi okuyor.

 

Gül bağrımda, mey elimde ve yar damağımda
Ben kaldım, acep bu helal mı, yoksa haram mı?

Yüreğin fetvasına göre sorun yoksa da
Yar beğenmişse, iş bitmiştir.

Bizim dinimizde bâde helaldir, ancak ne yazık ki
İslam dinide aynı bâde haramdır.

Kafiye tekrar oldu, ama sorun yok
Çünkü bu şiiri yazan şair hükümet yanlısıdır.

Muhtesibi ayıplamayın çünkü onun da
Dudağı var ve bazen dudağı meye dokunur.

Bazen kafası karışır, bilmez
Bu kadar sarhoşluktan, hangisi kalıcıdır.

Bu mehtaplı gecede ortaya çıkan ay parçası
Yoksa komşumuz mu dama çıkmış?

Mısralar birbirine karıştı, anlam yitirildi
Şiirin bundan ötesi gazel değil dramdır.

Mecliste kendi yerini bilmezsen
Tek yapacağın durmadan oturup kalkmak olacak.

Meclisin başköşesi havas'a aitse
Pek tabi âvam yeri de bellidir.

Bu bağlamda iki, üç mısra daha kaldı
Okuyup gideyim, sözümün sonudur.

Tabip sordu bana, yâr gittikten sonra
Nedir vaziyetin? İyi mi? Kötü mü? Hangisi?

Başıma gelenden hiç söz etmedim
Yüreğim yandı dedim, nerde olduğunu bilemedi.

Uzunca bir süredir yâr haber göndermiyor
Şiirimin mesaj içerikli olduğunu görünce.