Yetimlere babalık eden Emir'ül Mü'minin Hazreti İmam Ali (a.s) hakkında Mustafa Fettahi ve Emin Feyyaz'ın okuduğu Farsça bir ezgi.

YETİMLER BABASI İMAM ALİ (A.S.)

Yetimler ellerinde süt kaplarıyla,
Sessizler ve başları yerde,
Keder omuzlarında,
Göz yaşları yanaklarının üzerinde;
Babalarının kederine nale çekiyorlar.

Geceleri tek başına gelen o kişinin,
Omzunda ekmek ve hurma olan o kişinin,
Kim olduğunu şimdi anladım.

Geceleri yorgun bir halde olan o kişi,
Yüzü kapalı bir şekilde geliyordu.
Şimdi anladım, o kişi Ali'ydi.

Gökyüzü karardı,
Herkesin kalbi kanla boğuldu,
Harabeler içinde,
Açların gözleri babalarının yolunu bekler,
Ki ondan başka kimseden yemek istemezler.

Onun varlığıyla dünyadan doymuştum.
Ben babam için ölürüm.
Herkes o'nu soruyor.

Harabeler karanlık ve soğuk;
Babamız artık geri dönmeyecek,
Herkes o'nu soruyor.

Hz. Resulullah (s.a.a) "Ali sevgisi engeldir Cehennem'e. Cennet ve Cehennem'i paylaştırandır o."

Hazreti Muhammed Mustafa'nın (s.a.a) hak vasisidir. İmamdır hem insanlara, hem de cinlere.

[Aşağıdaki kısım Hazreti İmam Ali'nin (a.s) diliyledir]

Kalbim ümitle doldu,
Kavuşma günüm geldi.
Gece, murad gecesidir.
Bu kadar ağlama küçük kızım;
Benim gözümdeki yaş, mutluluk gözyaşlarıdır.

Beni almaya Fatıma'm gelecek,
O benim ne halde olduğumu biliyor,
Bu gece beni o karşılayacak.

Bu omuz yükümün yanında,
Yıllarımın dertleriyle,
Onun beklentisiyle uyanığım.